Offff ne kadersizim ben yaa. O kadar yoruldum ki ders çalışmaktan. Resmen hayattan uzak kalıyorum. O kadar çok ki izleyemediğim filmler, diziler; okuyamadığım kitaplar; gidemediğim etkinlikler. Güyaa okuduk öğretmen olduk ama işimizin kıymeti yok hacı… Ev kızından hallice dolaşıyom ortalıkta 🙂 Şu kpss denen beladan kurtulduğum gün parti vercem evde (Jeremy’ciğimin deyimiyle “chugha pati” yapcam)
Bi yazıda okumuştum Güney Kore’de bi öğretmenin yıllık kazancı 4 milyon doları buluyomuş. Ayrıca saygı sevgi de cabasıymış. (artık tutmayın beni koreye gitcem 😀 )
Bizde artık öğretmenler “merdiven altı işletmecisi” muamelesi görüyor. Bi dönem yaptığım “vekil öğretmenlik”te bi dayak yemediğim kalmıştı öğrenciden 😦 hayır ben mi çelimsizim onlar mı çok çelimli anlamadım hacı…
Bugün dertliyim arkadaş! Çalış çalış bitmiyo bu dersler tarih bitiyo anayasa başlıyo, o bitiyo eğitim bilimleri dersleri başlıyo. Beni tek avutan coğrafya artık. O da lise yıllarımda nefret ettiğim hatta üniversitedeyken çaktığım ve alttan aldığım 2 dersten biriydi (diğeri de tarihti) 😀
Çok sıkıldım çok… Sinirliyim bi de 😦 Lee Min Ho’cuğumun yeni dizisini izlemeye başlayamadım “ders çalışmam lazım, oyalamayın beni, ha ne kim” modunda dolaşmaktan. Aaaayyyhhhhşşşşşşşş diye bağırıyorum arada (Koreli nidalarına da başladım, “ana beni Kore’ye gönder” 😀 )
Yazının başı ne diyo sonu ne diyo, okuyana şimdiden sabır diliyorum. Ama anlayın halimi delirdim artık 😦
Bu depresif yazım için özür dilerim arkadaşlar 😀 baksanıza gülüyorum ağlanıcak halime 😀
en sona şöle komik bişi koyem bari dedim 🙂 aynı zamanda sinirine de dikkat çekerim 😀
hayalmiyim 